Rouwverwerking op 'huilborrel'

Gepost door:Nieuwkomer // 2011-06-17 00:00:00 // 2841 keer bekeken

Noem het een huilborrel. Want het is allemaal ook zo snel gegaan. Donderdagavond schudde �tout RBC� elkaar in Oud Gastel nog eens de hand. Voor het laatst, BN/De Stem was erbij.

De pers moet het even ontgelden. "Ik heb gehoord dat er ontslagen vallen bij de krant..." O ja? "Ja, want jullie hebben nou niks meer om over te schrijven." En tegen de fotograaf: "Alleen zwart-witfoto's h�." Noem het galgenhumor bij het verscheiden van een roemrijke Roosendaalse voetbalclub. "Maar dat is nu wat ons op de been houdt", zegt Jan de Jongh.

Hij is, of liever was, lid van het stichtingsbestuur van wijlen RBC Roosendaal. Hoe hij zich nu voelt? "Laat ik zeggen, ik ben 68 en ga nu pas met pensioen. Gedwongen."

RBC. W�t een naam, nog steeds. "Dit komt nooit meer terug", zegt De Jongh. "En dat moet je ook niet meer willen. Moet je dan in de vijfde klasse beginnen? Kom nou. Het besef komt pas goed als de competitie weer begint en we niet meer in de programma's staan."

De 'begrafenis' heeft plaats in 't Veerhuis in Oud Gastel. Bekend terrein voor RBC. Hier zetelde de voetbalschool. Van hieruit ook, op het kantoortje van de bevriende beheerder van de sporthal, probeerde trainer Eric Hellemons na een overhaaste terugkeer uit Turkije, zijn RBC te redden. Het mocht allemaal niet baten.

Dus was er gisteravond geen RBC-voetbalschool in 't Veerhuis maar was er een afscheidsbijeenkomst voor de haast vijftig ontslagen medewerkers, die van het ene op het andere moment op straat kwamen te staan. En voor andere betrokkenen en sympathisanten. Het was druk. Zo zagen we onder vele anderen ook directeur Jeffrey Kooistra, Conny Kerkhof (voorzitter van de Raad van Commissarissen), Jan Pollemans en Mascha Simons. 'Tout RBC' dus, voor zover clubmensen het konden opbrengen te komen.

Degenen die dat niet konden, zaten ge�motioneerd thuis. Om van daaruit misschien wel te solliciteren. De een heeft al ander werk gevonden. De ander niet. Accountmanager Eric Matijsen bijvoorbeeld, gaat bij Heineken werken, op het filiaal in Etten-Leur. En Agnetha Leijs gaat bij Willem II de salarisadministratie doen.

Maar triest blijft het, deze afloop. Het was dan ook niet bepaald een feestelijke bijeenkomst. Matijsen had 'm bedacht. "Want het einde was wel z� abrupt. Mensen hebben niet eens meer de gelegenheid gehad om elkaar nog even te spreken. Dat kan vanavond dus wel. We doen zo aan rouwverwerking. We zijn allemaal ontdaan."

Matijsen heeft zich er de afgelopen dagen ook over verwonderd, zegt hij, dat hij bij de doorstartpoging van RBC als hoofdklasser, niet is opgetrommeld. Bij de bvo RBC was hij verantwoordelijk voor de commerci�le begroting van 1,7 miljoen. "Dat was echt het maximale in onze situatie." Maar hij weet haast zeker, zegt hij, dat een behoorlijk aantal sponsors de club ook in het eerste amateurjaar trouw zou zijn gebleven. "Van die 1,7 miljoen zou toch wel een half miljoen overeind zijn gebleven, schat ik zo in. RBC beschikte best over een groep trouwe sponsors. Ook Plus zou als shirtsponsor wel door zijn gegaan, denk ik. Natuurlijk wel voor een aangepast bedrag. Ik wil over een paar weken een soortgelijke avond voor die sponsors houden. Want zij gaan de club ook missen. Al was het alleen maar als netwerk-instrument."

En zo ontstonden er gisteravond toch ook weer nieuwe initiatieven. Clubman Martien Deijkers, van de Commissie Historie en Archief kondigde alvast een re�nie aan. "Die komt er. Daar heb ik RBC niet voor nodig."

Het zou niet eens kunnen. RBC is er nu al niet meer. Gisteren was de dag dat ook de beroepstermijn verstreek. Het is zoals Eric Hellemons wijs sprak, "elk verhaal heeft een kop en een staart. Ook dat van RBC."