De Fabeltjeskrant van Koning Rob: deel 1

Gepost door:Remy // 2008-09-19 00:00:00 // 3452 keer bekeken

Na een weekend met een dubbele speelronde in de Jupiler League is RBC weer twee punten rijker, heeft Sjoerd Ars zijn doelpuntentotaal verdubbeld en is de voor spelers verschrikkelijke wedstrijd op Sportpark, correctie, Bouwval Schoonenberg weer achter de rug. Reden tot een positieve stemming in het Roosendaalse dus.

Niets is echter minder waar. Twee punten, ��n thuis tegen een mede-subtopper en ��n uit tegen een degradatiekandidaat. Met een ploeg bestaande uit spelers die gehaald zijn van clubs van het niveau top Jupiler League. Tim Peters (RKC), Nicky Hayen (St Truiden), Filip Chlup (FC Brno) en Sasa Stojanovic zouden normaliter uitblinkers in deze competitie moeten zijn, in een team wat verder aangevuld wordt met jonge, gretige spelers.

6 weken geleden was iedereen het erover eens. Er stond geen kampioensteam, maar dit team zou wel eens kunnen gaan verrassen dit jaar. 6 weken later is het gemor op de tribune begonnen, hoor ik geluiden over witte zakdoekjes die komen gaan, is het heilige vuur bij sommige spelers al ver te zoeken en schraapt RBC in 7 wedstrijden 8 puntjes bij elkaar.

De man die deze zomer na een evaluatie in drieluik het voordeel van de twijfel kreeg, maar eigenlijk vooral mocht blijven zitten omdat dit verreweg de goedkoopste optie bleek, is trainer Rob Meppelink. Koos er na het eigenhandig buitenwerken van Robert Maaskant voor om zelf op de trainersstoel te gaan zitten, had d� ultieme kans om de club naar de Eredivisie te loodsen, maar na 67 minuten en een dot van een kans op Woudesteijn gaf Laurens ten Heuvel het startschot voor de afdaling die tot op de dag van vandaag gaande is.

Is dit allemaal te wijten aan Meppelink? Dat is veel te kort door de bocht. Na de gemiste promotie ging de beerput aan schulden open, stond RBC ineens tonnen in het rood en hield iedereen die de club een warm hart toedraagt, zijn adem in. Vanaf Het Kasteel kwam financi�le man Manfred Laros om de boel weer in het gareel te brengen. Alles werd gekortwiekt, niemand werd ontzien.

Ook het spelersbudget ging omlaag. Van het geld wat daarvoor beschikbaar bleef, moesten ook nog jongens met een Eredivisie-salaris worden doorbetaald. Blijft over wat geld om B-keus te halen, zo zou je normaal gesproken zeggen.

Nu heeft de technische staf, waar Meppelink deel van uit maakt, al lang en breed bewezen creatief met geld om te kunnen gaan en vanuit het niets met een onbekende speler aan te komen, wat later regelmatig een versterking blijkt te zijn voor het team. Daar zit het probleem niet. Van het team wat direct na de degradatie kon worden samengesteld, is maar weinig meer over.

De spelers die afgelopen jaren met Meppelink hebben gewerkt, hebben meermaals aangegeven Meppelink als trainer niet geschikt te vinden. Tussen de regels door viel het de afgelopen seizoenen dan ook wekelijks te lezen in kranten en media.

En dus koos trainer Meppelink ervoor om deze zomer te starten met een fris en vernieuwd team. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, zo zal ook hij hebben gedacht. Rotte appels eruit, alles opnieuw. Vanuit Kortgene, waar RBC haar trainingskamp al enkele jaren beslaat, komen de eerste positieve geluiden. Er staat een gretige groep, die voor elkaar door het vuur gaat. Mooie woorden van de trainer. Weer 25 seizoenkaarten op de teller. Die lijn trekt zich door naar de eerste wedstrijden, waar RBC in Almere bij Omniworld en thuis tegen FC Zwolle en Haarlem fris speelt en punten pakt.

Na 3 weken komt de eerste tegenslag. RBC krijgt ongelukkig goals tegen, komt zelf moeilijk tot scoren en lijdt meermaals onnodig puntverlies. Meppelink, strijdbaar als hij is, dekt zich met termen als �de hoek waar de klappen vallen� en �het dubbeltje moet onze kant op vallen�. Laat elke vrijdagochtend mooi optekenen dat hij aanvallende intenties wil tonen, ongeacht de tegenstander.

Wanneer dan �s avonds de tegenstander net iets slimmer met de ruimte omgaat, wat scherper is voor de goal en over-all gewoon de betere ploeg is, verschijnt Meppelink week in week uit met hetzelfde praatje voor de camera�s van RTL. Verslaggevers proberen het op een andere boeg te gooien, maar Rob weet van geen wijken en schuift braaf alle missers op het falen in de afronding, het tegenhebben van de scheidsrechter en dat beetje geluk wat nodig is.

Dat Rob over voetbal-knowhow beschikt, daar twijfel ik niet aan. Maar wanneer je week in week uit dezelfde wissels in bijna exact dezelfde minuut plaatst, wanneer je een wedstrijd niet kunt lezen en spelers tijdens en voor de wedstrijd niet scherp kunt krijgen, krijg je doelpunten tegen op de momenten wanneer je ze niet kunt gebruiken. Wat doet Van Driel in het centrum? Nuttige speler, maar met Carlos Ramos in de gelederen hoort niet Van Driel maar Ramos daar te staan. John Schot heeft laten zien een zeer bruikbare speler te zijn, maar zal nooit kunnen renderen met Stojanovic ernaast, omdat het twee dezelfde type spelers zijn. Aanvallend voetbal wordt lastig als de opbouw van achteruit bestaat uit louter balletjes breed en tikkies terug. Krijgt de ploeg een vrije trap, dan zit er geen idee achter. En corners worden door de gemiddelde JL-keeper moeiteloos uit de lucht geplukt.

Nee, we gaan trainen op vastigheden en automatismen. Maar beste Rob, als de club jou zolang nog de tijd geeft, ben je daar in maart 2009 nog mee bezig. En ook dan heb je ongetwijfeld 247 excuses waarom RBC niet staat waar het hoort. Rode kaarten, dubieuze beslissingen van de scheidsrechter, ongelukkig scoreverloop, wat komen we toch slecht weg. Vastigheden en automatismen, weet je eigenlijk zelf wel waar je naartoe wilt? Of is die term toevallig een keer gevallen op de cursus TC1 en staat dit alleen interessant?

Ik kijk alweer uit naar BN/deStem van vrijdag 19 september en de eerste bladzijde van het programmaboekje, morgenavond tegen Emmen. Ik wens u een prettige wedstrijd.

HenkieVos

(geschreven op donderdag 18 september 2008)