Memory lane

Gepost door:Remy // 2011-12-21 00:00:00 // 3450 keer bekeken

Volgend jaar komt RBC terug als voetbalclub en wordt een vervolg gegeven aan 99 jaar historie. Wie op internet op zoek gaat naar beeldmateriaal over die bijna-eeuw komt weinig tegen. Filmpjeswalhalla YouTube bestaat immers pas zes jaar en de afgelopen jaren liet RBC niet zoveel fraaie dingen meer zien. Desondanks is hier en daar nog een pareltje te vinden. Wat te denken van onderstaande samenvatting van RBC-Vitesse van 11 september 2004. Schitterend, ondanks de slechte beeldkwaliteit. Hekkensluiter RBC buigt in de tweede helft een 0-1 achterstand om in een 4-1 zege op de koploper. Tim Smolders maakt alweer zijn derde en vierde treffer van het nog prille seizoen en zelfs Pius Ikedia lijkt rendement aan zijn acties te gaan koppelen.



Detail: Ik zie de dug-outs voor de Zuidtribune staan. Mooie tijden waren dat. Dan denk ik aan Robert Maaskant. Hoe hij vaak als laatste het veld opkwam en dan nog die hele oversteek moest maken. Kop omhoog, borst vooruit. De loftuitingen van het publiek ontvangen, een applausje terug als dank. De zelfverzekerdheid droop er vanaf. Dan wist je al wel dat hij zijn spelers in de kleedkamer flink op scherp had gezet. Die ere-oversteek, nog voordat het eerste fluitsignaal had geklonken, moest de tegenstander even wat angst inboezemen.

Maaskant had meer van die trucs, die tegenwoordig vooral worden geassocieerd met iemand die zichzelf ooit voorstelde als A Special One. Special is Maaskant ook wel. Nog steeds staat hij bekend als de oefenmeester die als beginnend coach briefjes onder hotelkamerdeuren doorschoof om zijn spelers te motiveren. Tijdens de rust extra lang in de kleedkamer blijven, terwijl de tegenstander al lang en breed weer op het veld staat, rek- en strekoefeningen gaat doen en soms zelfs alvast een balletje overtrapt. Het is meermaals voorgekomen.

Nu ik toch aan Maaskant denk, schieten mij beelden te binnen die ik weer zag in een terugblik op de historie van RBC. Het was direct na de eerste promotie naar de eredivisie, in de kleedkamer van Woudestein. Het haar van de�trainer ging eraf. Achter hem herinnerde een whiteboard aan de wedstrijdbespreking die enkele uren eerder had plaatsgevonden. �AGRESSIEF voetballen� stond erop gekalkt. En �vrijuit�. Wat een topcoach h�. Benieuwd wat Rob Meppelink voor een wedstrijd opschreef. �Niet met krachten smijten� misschien. Of waarschijnlijk was het een wirwar van pijlen en tactisch geleuter. Maaskant begreep het tenminste. RBC heeft zelden over een groep voetballers beschikt die �cht kon voetballen. Een team smeden, motiveren en opnaaien, d��r ging het om. Welbeschouwd is Maaskant de enige in de afgelopen twaalf jaar die echt heeft gepresteerd met RBC.

Dug-outs voor de Zuidtribune� Dat betekende ook warmlopen voor de gezinstribune richting oost. Altijd reactie van de toeschouwers. Sommige spelers leken geboren te zijn om warm te lopen. Neem bijvoorbeeld Mitchell Piqu�. Man, wat kon d�e warmlopen. Piqu� kon tevens goed zwaaien en klappen als hij werd toegezongen. Hoort erbij. Heeft in zijn jaar bij RBC daarom meer warmgelopen dan gespeeld. Toch werden zijn goede prestaties aan de zijlijn wel beloond: liefst zestien keer mocht hij invallen (van de vijf wedstrijden die hij in de basis begon kreeg hij ook nog eens driemaal een applauswissel!). Ode Thompson w�lde niet eens warmlopen. Die werd dan ook niet beloond, die werd ontslagen.

Nog zo�n warmloper: Sammy Youssouf. Wat een figuur was dat. Toegezongen en uitgefloten, maar een cultheld, dat toch wel. Moest ook eens warmlopen. Kort voordat hij ging invallen vroeg hij aan de ballenjongen het hek te openen. Sammy moest pissen. De wc�s onder �Zuid� waren het dichtste bij. Sammy moest trouwens altijd pissen. Je kon in die tijd geen training of oefenwedstrijd bezoeken of ineens stond Sammy Youssouf half verscholen in het struikgewas.

Ik zie de dug-outs voor de Zuidtribune staan en talloze herinneringen komen boven. Mooie tijden waren dat.