Ja | ||
56% | ||
Nee | ||
44% |
Naam: | |
Sander Wirix | |
Leeftijd | |
29 | |
Positie: | |
Alleskunner |
Reacties op het forum | ||
10-07 | Sfeergroep 2020 ideeën | |
10-05 | Video's van RBC op Internet | |
13-04 | Fusie RBC-Halsteren gaat niet door | |
15-06 | Selectie 2019-2020 | |
11-02 | Samenvatting Vitesse - RBC | |
11-02 | RBC - HVV'24, 17-02-2019 | |
13-07 | Selectie 2018-2019 | |
07-01 | Voeg nieuwe topic toe | Gelukkig Nieuwjaar |
Mark Klippel: chieftain die ambities RBC wil waar maken
Interview met Mark Klippel
Jens Wirix: “Ik benader elk duel als een finale”
Interview met Jens Wirix
Van der Weijden: "Het is niet erg om zondag de underdog te zijn"
Interview met Job van der Weijden
Gepost door:Remy // 2011-06-27 00:00:00 // 3869 keer bekeken
Een weekendje logeren bij mijn in Roosendaal wonende oom en tante: naar de kinderboerderij of de Bakkersmolen in Essen, worstenbrood op zondagmorgen n naar de Open Dag van RBC. Een jaarlijks terugkerend fenomeen, vanaf dat ik een jaar of vier was. Ik kreeg een elftalposter, een handtekeningenkaart en een pet met een klep van een halve meter. Aan het eind van de middag werd een wedstrijd gespeeld, meestal met ruime cijfers gewonnen door RBC.
Met mijn oom ging ik ook eens naar een echte wedstrijd. Volgens mij tegen VVV, op De Luiten. Seizoen en uitslag weet ik niet meer. Een direct vervolg kwam er niet, maar de Open Dag werd in ere gehouden. Zo ook bij de opening van het nieuwe stadion, waar we een kijkje konden nemen in de catacomben en de kleedkamers. Ik werd lid van de pas opgerichte kidsclub, schoot tijdens een Buffelmiddag in het stadion ballen op Oscar Moens in plaats van in het doel. Veel talent had ik niet.
Maar de belangstelling voor voetbal en RBC in het bijzonder groeide. Op 21 september 2001 kochten we een kaartje: mijn oom, mijn pa en ik. Het werd een gedenkwaardige wedstrijd. Tegenstander: ADO Den Haag. Uitslag: 3-0.
Het was een wedstrijd waar alles in zat en we werden meegezogen in de sfeer. RBC nam het duel al snel in handen en domineerde. Een kwartier na rust juichte ik voor het eerst uitbundig voor RBC: Damien Hertog opende de score. Een paar minuten later werd het nog mooier, toen Geert den Ouden een strafschop kreeg, die feilloos werd benut door Henk Vos. De (ook toen al) geroutineerde spits provoceerde de behoorlijk opgefokte Hagenezen in het uitvak door met zijn hand aan zijn oor het doelpunt te vieren
Zowel binnen als buiten de lijnen kookten de bezoekers over. Raymond Atteveld deelde een elleboogstoot uit, wat zijn laatste actie als profvoetballer zou zijn. Hij moest met rood naar de kant. ADO-supporters braken letterlijk de boel af en stoeltjes vlogen richting het speelveld. Dat de Hagenezen een reputatie hadden, wist ik ook als tienjarige al wel. Wij zaten veilig aan de andere kant van het stadion. Van een afstandje was het nog wel leuk. Bovendien werd het feest op de RBC-tribunes er niet minder om, toen Wim de Ron even later een penalty van Michael van der Heijden stopte. Hij is klein, hij is kaal en hij pakt ze allemaal.
Het slotakkoord was voor Remco Heerkens, die er in de laatste minuut 3-0 van maakte. Wt een wedstrijd, wt een sfeer. Ondertussen kondigden de Hagenezen nog maar eens aan dat ze op Vossenjacht gingen. En ze zouden de daad bij het woord voegen Blij en nog enigszins beduusd door alle nieuwe indrukken gingen we richting de uitgang van het stadion, toen plots paniek uitbrak. ADO-supporters gooiden stenen en probeerden via de ingang aan de Oosttribune de spelerstunnel te bereiken. We renden terug het stadion in, waar mijn vader me over de reclameborden gooide. Op het veld wachtten we tot de rust was teruggekeerd. Henk Vos zou s nachts onder politiebegeleiding naar huis worden gebracht.
Een dag later had ik bij mijn vriendjes van de D2 grote verhalen en ik bracht de vele liedjes over die ik de avond ervoor had geleerd. (Het Ze zijn groen, ze zijn geel liet ik achterwege; in die kleuren speelden we zelf ook.) Op maandagmorgen overschreed ik de maximale verteltijd ruimschoots. Juf Marianne van groep 7 kon mijn enthousiasme blijkbaar wel waarderen.
RBC had er drie supporters bij. De rest van dat seizoen, eindigend met een groots feest op de Markt, kochten we regelmatig losse kaarten. Daarna hadden we seizoenkaarten, waarvan het verlengen nooit in twijfel werd getrokken. In al die jaren hebben we een aantal schitterende wedstrijden gezien, maar ook een heleboel dertien in een dozijn. Die eerste, thuis tegen ADO, zal ik echter nooit, maar dan ook nooit vergeten.
De karakteristieken:
RBC Roosendaal ADO Den Haag 3-0 (0-0)
61. Damien Hertog 1-0
65. Henk Vos 2-0 (strafschop)
90. Remco Heerkens 3-0
Competitie: Gouden Gids Divisie
Datum: 21 september 2001 (20.00 uur)
Plaats: Vast & Goed Stadion
Toeschouwers: 4.150
Scheidsrechter: Pieter Vink
Gele kaarten: Marco Meijer, Mario van Heijningen, Michael van der Heijden, Maurice Verberne (ADO Den Haag) en Pascal Heije (RBC Roosendaal)
Rode kaart: Raymond Atteveld (ADO Den Haag)
Opstellingen:
RBC Roosendaal: Wim de Ron; Mark Verhoeven, Pascal Heije, Juan Viedma Schenkhuizen, Eric Hellemons (74. Marvin Brunswijk); Remco Heerkens, Jeffrey Kooistra (36. Henk Vos), Damien Hertog; Edwin de Graaf, Geert den Ouden (88. Bjrn Daelemans) en Raymond de Waard.
ADO Den Haag: Roland Jansen; Stephan t Hart, Raymond Atteveld, Maurice Verberne, Mario van Heijningen; Dennis den Turk, Michael van der Heijden, Marco Meijer (70. Jan-Paul Saeijs); Romeo Castelen (63. Peter Maseland), Peter Hofstede en Youri Petrov (81. Arjan Human).
In de archieven van onze collegas van ADOfans.nl vonden wij een fotoverslag van deze wedstrijd.
Klik hier voor alle fotos van ADOfans.nl
Reacties |
|
Er zijn nog geen reacties toegevoegd |