RBC of je schoonmoeder?

Gepost door:Nieuwkomer // 2008-09-27 00:00:00 // 2801 keer bekeken

In zijn rubriek Vak Finders kijkt Rolf Finders op een ludieke wijze terug op de afgelopen week van RBC Roosendaal. Zijn column namen we over uit BN/DeStem.

Ik zie een man in een lange jas voorbij schuifelen. Het hoofd gebogen, nog net niet in de schoot geworpen. Jehova's getuige, denk ik en zucht, want als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan mensen die het geloof proberen te verkopen.

Ik doe open en wil zeggen dat ik niet gelovig ben, niet gelovig wil worden, en als ik wel gelovig wil worden ik zelf bepaal wanneer ik dat doe, waar en met wie. Maar dan zegt de man in de lange jas: 'Dag meneer, ik ben Rob Meppelink, trainer van RBC. Tenminste, nog wel.'

De coach durft me niet recht in de ogen te kijken, want de schaamte regeert nadat zijn ploeg dinsdag in het bekertoernooi voor schut werd gezet door een stel dartele amateurs uit Rijnsburg die gesponsord worden door een specialist in decoratiegroen waar Meppelink het liefste achter zou zijn gekropen. De trainer heeft straf, zegt hij. Een positieve straf, want samen met zijn verzakende spelers moet hij de deuren langs om de mosselen, oesters en garnalen van Zeeland's Roem aan de man te brengen. Roosendaalse Roem verkoopt immers niet. En al zeker niet na afgelopen dinsdag.

Zeeland's Roem is de hoofdsponsor van RBC dat er momenteel niet eens meer in slaagt om een bus naar een uitwedstrijd in Sittard te laten rijden, omdat er steeds minder supporters te vinden zijn die levensmoe zijn. 'Overal waar we komen?' Ze komen bijna nergens meer, de laatste trouwe RBC-fans die nog niet zo lang geleden bijna het stadskantoor bestormden omdat de gemeente het in haar dwaze hoofd dreigde te halen de financi�le stekker uit de club te trekken. Dat kon niet! De promotionele waarde van de club voor Roosendaal was immers onbetaalbaar. Hetgeen afgelopen week weer bleek. RBC zette de spoorstad binnen negentig minuten pontificaal op de kaart, haalde alle kranten met de uitslag van de week en scoorde ook nog zendtijd op tv.

Vandaar dat de trainer nu voor mijn neus staat. Niet om het voetbalevangelie te verkondigen, want daar luisteren zijn spelers toch niet naar, maar om zoveel sponsorinkomsten binnen te halen dat de club hem met dat geld waarschijnlijk vroegtijdig kan afserveren. Uit meelij koop ik een potje lompvis kaviaar rood. Vanwege de ludieke naam.

De coach druipt af en ik denk aan maart 1995, Telstar-uit. Ik zat als verslaggever in de bus op weg naar Velsen-Zuid, samen met twintig prachtige fans voor het leven. RBC verloor opnieuw en mijn vraag aan een van de voetbal-sadomasochisten luidde: waarom doe je dit jezelf aan? Het antwoord, dat anno 2008 nog steeds actueel is? 'Ach, je kunt naar RBC of naar je schoonmoeder. Ik ga maar naar het minst erge.'