Anass El Gamali & Marouane Hamdoune: neven herenigd bij RBC

Gepost door:Dennis // 2021-04-22 13:02:53 // 1431 keer bekeken

Ze speelden enkele jaren samen bij SC Kruisland en verruilden in de zomer van 2018 het oranje-zwart voor het oranje-wit van RBC. Vorig seizoen besloot een van de twee de overstap te maken naar vv Prinsenland, maar toen bekend werd dat Robert Braber de nieuwe hoofdtrainer zou worden van RBC komend seizoen besloot de Roosendaalse club om hem weer terug te halen en de neven te herenigen: Anass el Gamali en Marouane Hamdoune zijn komend seizoen weer te bewonderen in het Herstaco Stadion.

RBC weet in mei 2018 niet te promoveren naar de tweede klasse. In een volgepakt sportpark ‘De Lage Banken’ van Unitas’30 wordt de ploeg van toenmalig hoofdtrainer Danny Mathijssen uitgeschakeld door de thuisclub na het nemen van strafschoppen. Nieuwbakken hoofdtrainer Henk Vos krijgt de taak om RBC wél naar de tweede klasse te brengen. Enkele spelers van buitenaf komen het elftal versterken om dat mogelijk te maken, waaronder een aantal van het een klasse hoger spelende SC Kruisland. De neven El Gamali en Hamdoune besluiten de overstap te maken van Kruisland naar RBC – net als Gino de Klerk en Mohamed Azaimi. “Ik werd als eerste benaderd,” zo vertelt Hamdoune. “Via Anwar (Tarfit red.) werd als eerste contact gezocht met ons, en daarna is het via Gerjo Prins verlopen.” “Ik was toe aan een nieuwe uitdaging,” zo vult El Gamali aan. “Het was een moeilijke keuze, ik moest er ook even over na denken. Het was een leuke groep bij Kruisland, een hechte groep ook. Maar uiteindelijk hebben we beide wel de beslissing genomen om de overstap te maken,” zo stelt Hamdoune.

Ondertussen is vrijwel iedereen weer vertrokken die toen de overstap maakte naar RBC. De centrale verdediger bleef echter en is momenteel aan zijn derde jaargang bezig. “Ik ben gehaald om RBC omhoog te helpen. Dat is – buiten een promotie – nog niet echt gelukt. De corona heeft daar natuurlijk een grote invloed op gehad. Maar voor mijn gevoel heb ik de missie nog niet volbracht. Ik heb met de nieuwe trainer Robert Braber gesproken. Ik heb een goed gesprek gehad, hij heeft een duidelijke visie hoe hij het wil. Ik wil graag onderdeel uitmaken van RBC om de doelstellingen te behalen en het liefst via een kampioenschap.”

Anass el Gamali in duel met een speler van vv Kloetinge in het oefenduel met die club in augustus 2020 (5-3 verlies) op zijn kenmerkende gele voetbalschoenen.

In het oefenduel met Rood Wit W (2-0 verlies) is er een woordenwisseling tussen Soufian Charraoui en enkele spelers van Rood Wit W. Het is uiteindelijk El Gamali die Charraoui uit het tumult haalt. Is er door de ervaring en de bijbehorende leeftijd meer verantwoordelijkheidsgevoel? “Ik voel meer verantwoordelijkheid. Ik heb van nature dat ik op kom voor teamgenoten. Ik vond dat ik toen moest opstaan. Je speelt hier natuurlijk ook al wat jaren. In het begin was alles nieuw en weet je je plek nog niet goed, je bent ook wat jonger. Nu ik wat ouder ben en wat langer bij de club zit voel ik mij ook een van de ervaren jongens binnen de club.”

RBC ligt regelmatig onder vuur in de media. Op berichten wordt massaal gereageerd. Niet alleen door RBC-supporters, maar ook door voetbalsupporters die de club op de voet volgen. Dat hoeft niet altijd positief te zijn. Zij zelf ervaren die negativiteit niet: “Ik ben een winnaar, ik wil alles winnen. Dat weet Anass (El Gamali red.) ook wel haha,” zo vertelt Hamdoune. “Ik zie weinig verschil als je RBC vergelijkt met SC Kruisland. Iedereen wilde als tegenstander ook van ons winnen toen ik voor Kruisland voetbalde. Dat heeft te maken met dat je onder andere een goed team hebt, maar ik vind dat niet erg. Ik vind het juist positief dat de tegenstander alles uit de kast haalt om een positief resultaat te behalen. Als speler van RBC wordt ik overigens zowel binnen als buiten het veld positief benaderd.”

In het eerste jaar voor beide spelers lijkt alles soeverein te verlopen. RBC verliest de eerste seizoenshelft geen enkel officieel duel. Ook in het bekertoernooi dendert het eerste elftal door. In de tweede seizoenshelft lijkt RBC een voorproef te nemen op een aanstaande titel. Concurrenten Roosendaal en HVV’24 worden in februari 2019 verslagen. De eerste klad komt erin als SSV’65 via strafschoppen de kwartfinale bereikt van het bekertoernooi ten koste van RBC. In de competitie lijkt alles nog crescendo te verlopen. Thuis wordt vv Clinge met 4-0 verslagen, maar dan is daar de beruchte wedstrijd van vv Steenbergen. Enkele dagen daarvoor wordt bekend dat Vos aan het eind van het seizoen stopt als hoofdcoach. RBC weet de laatste negen duels van de competitie niet meer te winnen en ziet de voorsprong van negen punten in rook opgaan. RBC eindigt als derde in de competitie achter kampioen RKVV Roosendaal en runner-up vv Terneuzen. “Het klinkt misschien raar, maar ik ben toch tevreden over dat seizoen,” zo vertelt Hamdoune “Uiteindelijk is het natuurlijk niet gelopen zoals gepland, maar als je negen wedstrijden niet meer wint; tja volgens mij zat het tussen de oren. We hebben met de groep van toen veel met elkaar gesproken. In de rust, na de wedstrijd, op dinsdagavond bij de eerstvolgende training. Het leek of iedereen tegen je was, maar je moet zelf uit die dip komen. In het begin zat ook alles mee, je wist dat het doelpunt dat gemaakt moest worden nog wel in de slotfase ging vallen. Na het duel met Steenbergen ging alles mis. Ik zag het natuurlijk vanaf de kant vanwege mijn opgelopen schorsing, maar we waren ook in die wedstrijden vaak de bovenliggende partij. Maar wat in de eerste seizoenshelft wel allemaal lukte, ging nu telkens mis. Dan maakte de tegenstander nog in de laatste minuten gelijk, terwijl wij daarvoor op de paal, lat of net naast schoten. Ik zie Siebe (Pal), Randy (Elst) en Anwar (Tarfit) zo nog alleen op de keeper afgaan met z’n drieën tegen Philippine (3-3 gelijk red.) en dat doelpunt viel niet. De tegenstander wist elke keer wel die ene kans te verzilveren.”

Hamdoune maakte die negen wedstrijden vanaf de kant mee. Hij krijgt een rode kaart in het duel met Steenbergen. Het duel werd uiteindelijk gestaakt. “Ik vind – als ik er nu op terugkijk – nog steeds dat ik een enorm zware straf heb gekregen. Iedereen die eerlijk is en erbij was zal dat beamen. Ik beging een overtreding, absoluut waar. Een gele kaart of misschien een rode kaart was op zijn plek. Door de staking kreeg die overtreding een hele andere lading. Op hetzelfde moment vond ook een grote vechtpartij bij een voetbalwedstrijd in het noorden van het land plaats en in combinatie met de enorme media-aandacht denk ik dat de KNVB een statement wilde maken. Ik denk dat ik gewoon pech heb gehad. Als die wedstrijd tegen Steenbergen was uitgespeeld had ik vermoedelijk drie wedstrijden gekregen, nu kreeg ik zes maanden schorsing.”

Hamdoune komt terug van de schorsing en RBC heeft in de tussentijd een nieuwe trainer aangesteld: Koos Waslander. Hamdoune, die het jaar er voor nog goed was voor negen doelpunten als linksback, komt niet voor in de plannen van de nieuwe coach. Was dit al vanaf het begin of heeft er iets negatiefs gespeeld tussen de twee? “Eerlijk gezegd weet ik het nu nog steeds niet. Ik heb altijd alles gegeven voor de club, het elftal. Op de een of andere manier werd ik niet geschikt geacht voor de basis.” Hij besluit daarom om aan het eind van vorig seizoen de overstap te maken naar vv Prinsenland. “Ik wilde niet weg, maar heb wel intern met veel mensen van de vereniging gesproken. Ik wist hoe dit seizoen was verlopen en daar was ik niet tevreden over. Ik vind het niet erg om op de bank te zitten, maar er moet wel perspectief zijn. Mij werd te kennen gegeven dat er andere spelers gehaald zouden worden voor mijn positie. Dat jaar waren mijn kansen ongeveer 50% om te spelen, als er nieuwe spelers gehaald zouden worden dan zou dat percentage nog minder worden. Dan moet je op een gegeven moment eerlijk naar jezelf zijn dat je rol is uitgespeeld onder deze trainer. Ik heb wel altijd gezegd tegen de mensen intern bij RBC: als jullie besluiten om een andere hoofdtrainer aan te stellen dan sta ik weer open om terug te keren.”

Marouane Hamdoune wordt in de armen gesloten door de RBC-supporters nadat hij Anass el Gamali met een strakke voorzet even daarvoor de 5-1 liet maken tegen vv Zundert (5-1 winst). Zelf kwam hij die wedstrijd als invaller tot twee doelpunten. Het bleek genoeg voor het eerste elftal van RBC om te promoveren naar de tweede klasse.

El Gamali blijft wel, al kon hij vorig seizoen ook niet altijd rekenen op een basisplek. Dit seizoen echter wel, en de laatste wedstrijd stond hij zelfs in de spits. Met drie doelpunten in de stadsderby kroonde hij zich meteen tot topscorer van RBC dit seizoen. “In de eerste wedstrijden hadden we moeite om te scoren. Ik riep toen tegen Koos (Waslander red.) dat ik ook in de spits kon spelen. Misschien pakt dat wel goed uit. In het verleden heb ik namelijk ook in de spits gestaan, bij onder andere Kruisland. In de tijd dat ik dat aangaf bij Koos was ik niet helemaal fit, dus gaf hij aan dat ik eerst fit moest geraken en dat we daarna verder zouden kijken.” Wanneer wist je dat je in de spits zou spelen tegen Roosendaal? “Die ochtend pas.” Je kreeg dat niet in de week vooraf, tijdens de trainingen te horen? “Nee, haha. Hij gaf aan dat hij een bijzondere positie voor mij had en toen ik binnenkwam zag ik mijn naam in de punt van de aanval staan.” Het vertrouwen betaalde El Gamali terug met drie doelpunten.

De nu 27-jarige mandekker, die zijn jeugdopleiding genoot bij RSC Alliance, werd in zijn jeugdjaren opgesteld als middenvelder. “Ik ben in principe altijd middenvelder geweest. Door mijn fysiek ben ik uiteindelijk achterin gezet. Ik heb overigens in de jeugd ook regelmatig op zes gespeeld. Centraal achterin bevalt mij prima. Je hebt het gehele spel voor je en je moet het spel goed kunnen lezen. Ik vind het erg leuk op die positie.”

Hamdoune begon als linksback, maakte daarna de overstap naar de aanval en werd daarna weer twee linies teruggezet. “In de jeugd bij RBC was ik linksback, daarna ben ik een paar jaar van voetbal gegaan omdat mijn moeder dat wilde haha. Daarna ben ik in de B-jeugd weer gaan voetballen bij Roosendaal in de aanval. In die periode was ik al heel snel. Daarna ben ik bij Oranje Wit weer als linksback opgesteld en vervolgens een jaar in België als spits. Na het avontuur in België ben ik naar Kruisland gegaan om met vrienden te voetballen, omdat ik het plezier kwijt was geraakt.” Op welke positief speel je het liefst? “Elke voetballer wil goals maken, dus het liefst in de aanval. Maar als ik naar mijn kwaliteiten kijk, dan is een positie als linksback waarschijnlijk het beste voor mij. Ik heb natuurlijk ook met Robert (Braber red.) gesproken. Als in zijn visie backs niet mogen opkomen, dan ben ik minder geschikt. Maar Robert was duidelijk: hij wil de bal hebben, aanvallend spelen want als je de bal niet hebt is er eigenlijk niets aan.”

Beide spelers spelen normaal gesproken het meest van hun wedstrijden achterin, wat is de meest lastige tegenstander om tegen te spelen? “Haha, dat kan ik eigenlijk niet zeggen want dan weten ze meteen wie ze tegenover me moeten zetten. Maar het liefst heb ik een sterke tegenstander tegenover me, behendige spelers vind ik lastig. Ik moet daar kort opzitten, niet laten draaien,” zo stelt El Gamali. “Een type Anwar (Tarfit red.),” zo vult Hamdoune aan. “Voor mij is dat een snellere buitenspeler,” zo stelt Hamdoune.  Ben je die al tegengekomen? “Haha, nee nog niet. Maar ik word ook een jaartje ouder.” El Gamali vult aan: “Anders ben ik er altijd om rugdekking te geven!”

Marouane Hamdoune viert zijn treffer tegen vv Terneuzen (3-2 winst) in oktober 2018.

El Gamali blijft normaal gesproken altijd op zijn benen staan, hij maakt weinig slidings. In de wedstrijd tegen vv Rijen (2-1 verlies) zit hij spits Freek Trommelen achterna, nadat Ricardo Mannie een bal achteruit kopt. Had hij hier een sliding kunnen maken? “Het klopt dat ik weinig slidings maak, maar als het had gekund had ik het zeker gedaan; ik had toch een flinke achterstand. Achteraf kun je zeggen dat de doelman misschien niet zo snel had moeten uitkomen, dan had ik het wellicht nog kunnen stoppen. De spits was namelijk helemaal naar buiten gedrukt. Hij schoot hem wel goed in overigens.”

Welke verbeterpunten zijn er nog? “Misschien dat ik iets te vaak de bal vasthou. Ik moet dan gewoon eerder spelen. Aan de andere kant moet je de bal ook bijhouden als je bijvoorbeeld voor staat. De tegenstander uitlokken om een opening te creëren,” zo vertelt El Gamali. “Voor mij geldt dat ik wat korter op de man moet zitten. Ik ben het gewend om de speler bijvoorbeeld te laten draaien, door mijn snelheid weet ik hem daarna te achterhalen en de bal te veroveren. Als je als team druk wil zetten, dan kan het zijn dat ik te laat ben bij de speler die daar slim gebruik van maakt en word je eruit getikt.”

Hamdoune heeft sportief al op hoog amateurniveau gespeeld. Zowel bij de senioren als bij de jeugd, waar hij als RBC-jeugdexponent actief was. El Gamali kwam nog niet op een hoger niveau uit dan het huidige niveau waarop het eerste elftal van RBC nu acteert.  Wat willen beide spelers sportief nog graag bereiken? “Voor mij zo hoog mogelijk spelen met RBC. Zolang ik fit blijft en mijn lichaam mij niet in de steek laat blijf ik voetballen. Ik ben nu 32 jaar, maar ik zag deze week Pepe van FC Porto nog spelen en die is 38 jaar, dan denk ik als ik fit blijf dan speel ik ook tot die leeftijd door. Uiteraard moet hetgeen wat ik in mijn hoofd wil ook fysiek uitvoerbaar zijn. Als dat niet meer lukt dan stop ik ermee. Maar dat is voorlopig nog niet aan de hand,” zo stelt Hamdoune. “Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde,” zo vult El Gamali aan.

Naast RBC werken beide ook. El Gamali doet dat sinds kort als assistent-controller via Stone. “Ik ben afgestudeerd op bedrijfseconomie,” zo vertelt El Gamali. “Stone is mijn vaste werkgever en via hen doe ik diverse finance-opdrachten op interim basis bij verschillende bedrijven. Momenteel ben ik ook op interim-basis actief bij een bedrijf via Stone.  Gemiddeld  werk ik op interim-basis ongeveer zes maanden voor een bedrijf.” Wat doet een assistent-controller eigenlijk? “Het is heel divers. Zo hou ik mij bezig met de operationele controles, managementrapportage, maandafsluitingen en andere financiële werkzaamheden. Dit is niet het eindstation voor El Gamali, momenteel volgt hij nog een opleiding Business controller. “Ik zit in mijn laatste jaar en wil mij echt specialiseren in business controll. Bijscholen moet in deze branche overigens altijd.”

Hamdoune doet totaal iets anders en is al jarenlang één van de conducteurs bij de Nederlandse Spoorwegen. Wat is daar nu zo leuk aan? “Ik heb een maatschappelijke opleiding gedaan en daar heb je wel wat aan als je als conducteur aan de slag gaat. Je hebt de gehele dag te maken met verschillende mensen. De taken zijn daardoor erg divers en geen dag is hetzelfde. Ook mijn routes niet, die kunnen zelfs op de dag veranderen. Bijvoorbeeld omdat een spoor is afgesloten. Daarnaast vind ik het ook leuk dat ik zelf kan bepalen hoe ik mijn dag indeel.  Ik heb niet echt een baas die zegt wat ik moet doen op een dag.” Naast alle mensen die geruisloos in- en uitstappen komt Hamdoune natuurlijk ook dingen tegen die minder leuk zijn. “We zijn bij de NS allemaal opgeleid vanuit de-escalatie. Van mezelf ben ik vrij rustig en de maatschappelijke opleiding die ik heb gehad heeft daar ook aan bijgedragen. Er is altijd een achterliggende gedachte waarom een persoon dwars ligt. Ik probeer er achter te komen wat de oorzaak is van het gedrag op dat moment. Meestal is een luisterend oor al voldoende. Er kan van alles aan de hand zijn: een overstap die is gemist, er is iets gebeurd in de thuissituatie of op het werk zijn dingen mis gegaan. Meestal is er na contact respect en krijg je meestal als reactie: “zo bedoelde ik het niet.”

Anass el Gamali in actie namens RBC tegen SC Gastel in de wedstrijd van 22 april 2019 (2-2 gelijkspel). El Gamali kopte RBC vlak voor rust op een 1-2 voorsprong. Ondanks de vele kansen in de tweede helft liep RBC averij op en kwam SC Gastel halverwege de tweede helft op gelijke hoogte. Het betekende het definitieve einde van de koppositie voor de oranje-witten.

Komend seizoen trekken beide spelers het RBC-shirt weer aan. Met Robert Braber treffen ze niet alleen een nieuwe hoofdtrainer, maar ook een jonge trainer die aan het begin van zijn trainerscarrière staat. “Ik heb afgelopen week een gesprek met hem gehad en die gingen erg goed,” zo stelt El Gamali. “Je kan alles met hem bespreken en die drempel is erg laag, omdat zijn leeftijd veel dichter bij die van mij staat. Dat is fijn. Ik heb zijn doelstelling aangehoord, dat kon hij prima verwoorden. Het past precies in hetgeen ik graag wil, de organisatie staat goed en dan is er ook geen reden om te vertrekken. Hij begint eigenlijk pas 1 juli, maar het is momenteel maart en hij is er erg druk mee bezig, dat is niet normaal. Hij is vrijwel elke dag op de club, dat laat zijn betrokkenheid wel zien. Dat geldt ook voor Rob (Penders red.), ook die stopt er onwijs veel energie in. En je kan Robert altijd bellen. Geeft hij ook aan: “Als er iets is, laat het me weten. De deur staat altijd open.”

Ook Hamdoune spreekt lovende woorden over de startende hoofdcoach: “Ik heb ook een goed gesprek gehad. Hij begint nu als trainer, maar hij geeft meer dan honderd procent. Iemand die al jarenlang trainer is die heeft zijn automatismen. Dat is goed maar kan ook een valkuil zijn. Robert zal vast nog veel moeten leren, maar dat wil hij ook. Hij heeft een duidelijk doel. Naar mijn idee kan hij dat ook goed overbrengen naar het team. Als je dat kan, gaat een team ook echt voor je werken. Daarnaast wat ik nog een positief iets vind is dat hij ook aan ons zijn visie vraagt: “Hoe zie jij het?”. Niet dat hij daar iets mee moet doen, maar het is fijn dat iemand dat vraagt. Daarmee voel je je ook echt betrokken. Uiteindelijk is hij de eindverantwoordelijke die de keuzes maakt, maar je krijgt daarmee wel echt het gevoel dat je er toe doet en dit lijkt mij de ultieme vorm van samenwerking.”

RBC wil graag binnen vijf jaar divisie-voetbal spelen. Hoe realistisch is dat? “Naar mijn idee realistisch,” zo stelt El Gamali. “Je moet elk jaar de juiste spelers hebben voor de juiste positie, en dus goed doorselecteren. Dat geldt dus ook voor mij. Als ik het niveau niet meer aankan, dan moet je eerlijk zijn tegen mij: sorry Anass, onze ambities stroken niet meer met de kwaliteiten die jij bezit. Dan moet je ook andere spelers gaan halen die op dat moment wel aansluiten met het niveau waar je naartoe wil. Naast het sportieve moet ook het organisatorische meegroeien, want beide moeten hand in hand gaan. Als dat zo blijft dan is doelstelling zeker haalbaar.” Denk je dat je meekan op het niveau waar RBC naartoe wil? “Ik denk het wel. Mijn persoonlijke ambitie is om zo hoog mogelijk te spelen. Als je een kwaliteitsimpuls krijgt van spelers van buitenaf dan wordt je daar zelf ook beter van. Ik denk dat ik het in mij heb.” Ook Hamdoune is daarvan overtuigd. “Ja, zeker. Ik heb in het verleden al op hoofdklasse niveau gespeeld, dus ik weet wat het niveau van mij verlangt. Voor Anass is dat nog een vraagteken, haha.”

Hamdoune zit in de herfst van zijn voetballoopbaan, El Gamali zit momenteel op zijn top. Is er al nagedacht over de carrière na het voetbal? “Nee, eerlijk gezegd nog niet,” zo stelt El Gamali. “Ja, ik wel,” zo stelt Hamdoune. “Ik ben mij er bewust van. Ik hoop nog zo lang mogelijk te kunnen voetballen, maar heb er al wel over nagedacht. Ik denk dat ik graag als trainer aan de slag wil gaan. Misschien zou het wel leuk zijn om dan te starten als jeugdtrainer bij RBC.” Ziet El Gamali een trainerscarrière zitten of mogelijk iets anders? “Door mijn werk als bedrijfseconoom zou een financiële positie binnen een voetbalclub misschien wat meer voor de hand liggen.”

Ontbreekt een kampioenschap met RBC nog op de palmares van beide? “Ja, dat kan de club ook wel gebruiken. We zijn wel gepromoveerd vorig jaar, maar je wilt het natuurlijk vieren met z’n allen door middel van een kampioenschap. Hopelijk kunnen we dat komend seizoen bereiken,” zo sluiten beide af.