RBC Roosendaal: Waar ging het mis?

Gepost door:Remy // 2011-05-14 00:00:00 // 2904 keer bekeken

Op de website Roosendaal24.nl is een column verschenen met de titel ''RBC Rooendaal: Waar ging het mis?'' Frank Roks denkt het antwoord te weten op die vraag. Deel 1.

Vorige week vrijdag was er weer even voetbalkoorts in Roosendaal. Het werd op het nippertje de voorlaatste plaatst in de Jupiler League. Degradatie werd net niet een feit, al is het afwachten of dit geen uitstel van executie is. Niet alleen voor RBC want als de K.N.V.B. de Zeistse zeis zo blijft hanteren zal RBC niet de enige BVO zijn die het hoofd gaat verliezen. Hoe heeft het toch zo ver kunnen komen en waar precies ging het mis? Ik denk dat ik de vinger exact op die zere plek leg als ik terug ga naar 20 oktober 2006. Toen zette mijn inziens de teloorgang in en werd het sanering- en degradatiespook naar het stadion gelokt. Het gekke is dat dit toen niet n.a.v. een nederlaag gebeurde, maar na een degelijke 2-0 thuisoverwinning op Cambuur Leeuwaarden en het winnen van de 2e periode titel.

Het seizoen ervoor speelde RBC voor de tweede keer in de eredivisie, welke moest worden verlaten met een recordaantal verliespunten. Ondanks dat de Roosendaalse supporters dat jaar met ��n overwinning en zes gelijkspelen weinig te juichen hadden, zaten de tribunes steeds vol en was het beregezellig toeven in het RBC-stadion. Na dit rampjaar en degradatie verrees oud-trainer Robert Maaskant als een sfinx uit zijn as en keerde voor de derde keer terug op het Oranje nest. Zijn aspiraties waren duidelijk; meteen terug naar de eredivisie. Het zou een unieke prestatie zijn wanneer een trainer in het nietige Roosendaal in zeven jaar tijd drie keer zou promoveren naar de hoogste afdeling. Voor de gewone echte mannen met de kroket en de plasticbeker, de diehards van de Voltaside, een standbeeld waardig.

Ex-voorzitter Jan Pollemans is een man die jarenlang een stempel drukte op het moderne RBC. Hij deed dat met twee harten. Hart en hard. Vaak met een goed hart maar een hart heeft meerdere en verschillende kamers. Onder zijn leiding is de club 2 keer gepromoveerd. Het probleem is dat Jan Pollemans geleidelijk aan zichzelf boven de club zette en een clan om zich heen verzamelde die allemaal Pollemanzaans praatte of moesten praten. Voor RBC Roosendaal heeft hij veel goede dingen gedaan, veel prima mensen binnen gehaald, maar er ook heel veel buiten gehouden of weggejaagd. Hij duldde geen ruis op zijn beleidslijn en al zeker niet toen er steeds meer van zijn eigen kruideniercentjes in zijn uit de hand gelopen hobby gingen zitten en het hem duidelijk werd dat die voorlopig niet meer terug zouden komen. Het harde beleid waarmee hij zijn eigen supermarkten leidde carbonneerde hij over in de bestuursstructuur van de betaalde voetbal organisatie. Wie het niet met hem eens was had een probleem. Sommige liepen tenenkrommend door de stadiongangen en kwamen hem liever niet tegen. Stom, want angstzweet en neerbuigende blikken zijn voor de Grote Directeur de juiste ingredi�nten om zijn vaak eenzijdige plannen tot wasdom te brengen. Hij heeft persoonlijk veel geld in de club gestoken, wat lof verdient, maar dit vertakte zijn breinsynchronie maar tot ��n uitweg: Hoe krijg ik dit terug!

Jan Pollemans kende binnen de organisatie weinig tegengas omdat velen op zijn wonderen bleven rekenen, maar die bleven uit omdat hij genoeg uit eigen knip in de bodemloze put had gegooid. Ook de lokale media bleef mild voor hem en miste ballen om hem echt tegen te spreken want wie te kritisch was in zijn artikelen werd in het �Hoe gaan we het morgen noemen-stadion� meteen geschoffeld. Iemand die De Pol wel hardop tegensprak was voetbalgoeroe Johan Derksen, die openlijk aan zijn deskundigheid bij RBC twijfelde door te stellen: �Jan Pollemans is een kruidenier en die moeten zich niet met voetbalzaken bemoeien�. Een spreuk die zo op een Delfts-oranje-toilet-tegeltje kan. Van voetbalzaken misschien niet, maar als het gaat om het opzetten van supermarkten dan is de grootgrutter een genie. Zijn aanpak op de werkvloer lijkt soms wat onorthodox, maar in meedogenloze bedrijfsvoering schuilt wel een bron van succes. Het eisen van bloed en zweet, gaat vaak ook ten koste van tranen. Daar ontkomt ook de supermarktbranche niet aan. Als we nu terplekke een klaagmuur voor oud-werknemers zouden opzetten zou deze binnen no time vol kattebelletjes hangen. Dit doet me denken aan een anekdote die ik laatst te horen kreeg toen ik langs ging bij een Roosendaalse horeca ondernemer. Het was me opgevallen dat de uitbater zo goed en gemoedelijk met zijn personeel omging, dat ik daar een compliment over uitdeelde. �Geleerd van Jan Pollemans�, was meteen zijn antwoord. �Hoe het niet moet�, en hij begon zijn verhaal. Als tiener was hij werkzaam geweest bij Super De Boer als vakkenvuller. Toen hij met ��n hand een doos stond leeg te maken kwam de baas himself hem erop wijzen dat onze lieve heer iedereen tw�� handjes had gegeven om mee te werken. Kordaat had hij hem van repliek gediend en gezegd: 'Waarom heeft God u dan niet geleerd om voor twee handjes uit te betalen?� Hij kon meteen zijn biezen pakken.

Terug naar 20 oktober 2006. RBC Roosendaal en haar supporters hadden na het roedelopen door de eredivisie en slechts negen winstpunten, lange tijd niets meer te vieren gehad. Ondanks dat bleef de smaak van een terugkeer naar het eredivisieschap vers in ieders mond en er werd maar ��n man bekwaam geacht het tij te keren en dit te bewerkstelligen. Daarom haalde de club Robert Maaskant voor de derde keer terug. Robert, de bon vivant van het Nederlands trainersgilde, ging gretig aan de slag. De seizoensopening haperde nog een beetje waardoor FC Den Bosch er met de eerste periode vandoor ging, maar hierna kwam de �Maaskanttrein� op stoom, werden zeven wedstrijden op rij gewonnen, stond RBC dik bovenaan en kon op die eerder genoemde gedenkwaardige avond, 20 oktober 2006, de tweede periode veroverd worden. Eindelijk zou er voor spelers, supporters en de stad Roosendaal weer eens wat te vieren zijn. Maar dat zou heel anders lopen. Een feestverrassing die bijna vijf jaar verzwegen werd. Wat dat is lees je volgende week in het vervolg.

Frank Roks, Roosendaal24.nl