Speler van de week

Volledige naam:

In 1912 richtte een groepje vrienden uit de wijk Kalsdonk een nieuwe club op. De vriendenploeg, die de naam Excelsior kreeg, beschikte in de beginfase nog niet over een tenue en een leren bal en had zelfs geen eigen speelveld. Desondanks behaalde Excelsior al snel drie kampioenschappen bij de Rooms Katholieke Voetbalbond. Na deze succesvolle periode trad de club toe tot de Brabantsche Voetbal Bond. Omdat er reeds een club met de naam Excelsior actief was in de competitie werd de naam vervangen door Oranje Wit. Na promotie naar de Nederlandse Voetbal Bond volgde wederom een naamsverandering. Onder de naam v.v. Roosendaal kroonde de club zich opnieuw meerdere malen tot kampioen. 

Op 16 juli 1927 fuseerde v.v. Roosendaal met Roosendaalsche Boys, dat ook afkomstig was uit Kalsdonk. Vanaf dat moment ging de club door het leven als RBC (Roosendaal Boys Combinatie). Jarenlang boekte RBC geen opmerkelijke resultaten. Midden jaren '50 kwam RBC toch terecht in het betaalde voetbal en men was in het seizoen 1962/1963 dicht bij promotie naar de Eredivisie. Enkele jaren later degradeerde de club naar de Tweede Divisie, die in april 1971 werd gesaneerd. RBC was één van de dertien clubs die terugmoesten naar de amateurs. In het amateurvoetbal werden de kampioenschappen aaneengeregen, met als absoluut hoogtepunt de landstitel bij de zondagamateurs. Bovendien behaalde RBC het allereerste Hoofdklassekampioenschap in Nederland. Net als in de beginjaren van de club gebeurde het zelfs regelmatig dat de titels gewonnen werden met een ongeslagen status. 

In 1983 keerde RBC terug in het betaalde voetbal. De start was legendarisch: een 3-0 overwinning op NAC. Drie jaar later beleefde RBC een nieuw hoogtepunt, toen de finale om de KNVB Beker werd bereikt. In stadion De Meer te Amsterdam bleek Ajax met 3-0 te sterk. Begin jaren '90 draaide RBC een paar redelijke seizoenen (vijfde en zevende plaats in de Eerste Divisie), maar de jaren erna vervulde men een onopvallende rol. 

Dat veranderde in het seizoen 1999/2000. De club wijzigde haar naam in RBC Roosendaal en presenteerde een nieuw logo. Ook in voetbaltechnisch opzicht werd een nieuwe weg ingeslagen. Met de jonge trainer/coach Robert Maaskant aan het roer werd RBC zesde in de competitie en zodoende mocht de club voor de tweede keer in haar bestaan (eerste keer in 1988) deelnemen aan de nacompetitie. RBC verraste vriend en vijand door deze nacompetitie te winnen en promoveerde naar de Eredivisie. Hieruit degradeerde de club echter direct met het schamele aantal van 14 punten. Het jaar daarop maakten Maaskant en zijn mannen het onmogelijk geachte waar: opnieuw werd promotie veiliggesteld, wederom via de nacompetitie. Nu hield RBC het langer vol op het hoogste niveau. Na een kort uitstapje naar Go Ahead Eagles leidde Maaskant RBC naar een dertiende en twaalfde plaats. 

Toen Maaskant vervolgens weer vertrok (ditmaal naar Willem II) werd Jan van Dijk aangesteld als nieuwe trainer/coach. Onder andere door een ware blessuregolf werd het seizoen 2004/2005 niet zo succesvol als de voorgaande jaren. Van Dijk moest zelfs plaatsmaken voor Dolf Roks, die RBC via de nacompetitie in de Eredivisie hield. Met Roks als eindverantwoordelijke begon RBC hoopvol aan het nieuwe seizoen, maar al snel werd duidelijk dat het RBC niet nóg een seizoen zou lukken te overleven. Ook een nieuwe terugkeer van Robert Maaskant kon niet voorkomen dat de club laatste werd met slechts 9 punten. Er werd zelfs maar één keer gewonnen (met 2-0 van NEC). 

In de aanloop naar het seizoen 2006/2007 presenteerde RBC haar nieuwe doelstelling: binnen twee jaar terugkeren in de Eredivisie. De voorbereiding op het nieuwe seizoen verliep fantastisch en ook in de competitie liep alles aanvankelijk op rolletjes. RBC won een periodetitel en er werd een aanzienlijke voorsprong opgebouwd op de concurrentie. Na de winterstop vielen de resultaten echter tegen en moest RBC de koppositie inleveren. Een reeks van zeven wedstrijden zonder overwinning kostte Robert Maaskant de kop. Op 26 maart 2007 werd hij op non-actief gesteld. De vacature werd intern opgelost. Rob Meppelink tekende een tweejarige verbintenis voor de dubbelfunctie trainer/coach en manager voetbalzaken. Onder leiding van Meppelink werd RBC in de finaleronde van de play-offs uitgeschakeld door Excelsior. Het seizoen 2007/2008 draaide uit op een teleurstelling met een roemloze elfde plaats, waardoor de doelstelling niet werd gehaald. Meppelink mocht aanblijven als trainer/coach, maar moest zijn managerstaken laten vallen. Tien tegenvallende duels in het nieuwe seizoen later verbraken Meppelink en RBC de samenwerking 'met wederzijds goedvinden'.

Met Rini Coolen als nieuwe trainer/coach en manager voetbalzaken eindigde RBC op een blamerende zestiende plaats, een jaar later gevolgd door een kleurloze elfde stek. In de zomer van 2010 verruilde Coolen RBC voor een Australisch avontuur. Zijn beoogde opvolger Sandor Popovics leverde zijn opdracht na zes dagen alweer in, waarna de assistenten Eric Hellemons en Peter van Vossen tijdelijk de honeurs waarnamen. De vervolgens aangestelde oefenmeester Fuat Çapa vertrok enkele maanden later naar het Turkse Kasimpasa, waarna Dean Gorré het stokje overnam. RBC kwam in een vrije val terecht en zakte naar de onderste regionen van de ranglijst. Alleen een overwinning op de laatste speeldag volstond om degradatie af te wenden. Dat lukte met hangen en wurgen (3-2 tegen FC Dordrecht), maar achter de schermen ging het volledig mis.

De financiële problemen bleven de club achtervolgen en bleken onoverkomelijk. Een groep sponsors onder leiding van crisismanager Ad van Alebeek hield de hoop nog even levend, maar op 8 juni 2011 werd het faillissement van RBC Roosendaal uitgesproken. Een poging om een doorstart te realiseren in de Hoofdklasse van het amateurvoetbal mislukte. Enkele maanden later werden nieuwe pogingen ondernomen om de club nieuw leven in te blazen. De KNVB stond het niet toe om een seizoen later alsnog in de Hoofdklasse in te stromen, waardoor RBC met ingang van het seizoen 2012/2013 in de kelder van het Nederlandse voetbal (Vijfde Klasse) haar rentree maakte. Oud-speler Erwin van der Woerdt werd trainer van de heropgerichte club.

Het heropgerichte RBC kon geen gebruik blijven maken van haar stadion, dat in handen viel van de curator en later werd overgedaan aan de gemeente Roosendaal. Er leken snel overeenkomsten te worden gesloten met andere Roosendaalse amateurclubs over het delen van verschillende accommodaties, maar dit ging uiteindelijk niet door. RKVV Rimboe toonde zich gastvrij, waardoor RBC terugkeerde in het voetbal op het in een bosrijke omgeving gelegen sportpark in Wouwse Plantage. In het eerste seizoen werd RBC direct kampioen in de Vijfde Klasse C. Ondertussen onderhandelde de Zeeuwse ondernemer Paul Hermsen, broer van RBC-voorzitter Jos, met de gemeente Roosendaal over de aankoop van het voormalige RBC Stadion. In mei 2013 kwam de verkoop rond en werd duidelijk dat RBC mocht terugkeren op vertrouwde grond.

Naam:

RBC Roosendaal speelde vanaf november 2000 tot aan het faillissement haar thuiswedstrijden in het MariFlex Stadion, dat de eerste vijf jaar het Vast&Goed Stadion heette, vervolgens twee jaar naamloos was en daarna twee jaar vernoemd was naar Rosada Factory Outlet. Gedurende de Eredivisiejaren van de club bestonden plannen om het stadion uit te breiden. In vier stappen zou de capaciteit vergroot moeten worden naar 10.500 zitplaatsen. Verschillende factoren hebben er echter toe geleid dat men niet kon beginnen met de verbouwing. In het tweede seizoen na de herstart als amateurvereniging kon RBC terugkeren in het stadion, inmiddels Herstaco Stadion geheten. RBC huurt het veld, de Oost- en Noord-tribune, de vier kleedkamers, de spelerstunnel en het supportershome van ondernemer Paul Hermsen.

Vanaf 1950 tot de verhuizing naar het nieuwe stadion in 2000 was Stadion De Luiten, gelegen aan de Zwaanhoefstraat in de wijk Kalsdonk, de thuisbasis van RBC. De Luiten werd in juli 1950 geopend met een wedstrijd tegen het Engelse Wycombe Wanderers, in die tijd een topclub. Het stadion werd meerdere malen verbouwd en de maximum capaciteit heeft rond de 6.500 toeschouwers gelegen (zit- en staanplaatsen). De Luiten moest echter wijken toen Kalsdonk gerenoveerd werd. 

Een paar maanden na de opening van het nieuwe stadion nam RBC ook een nieuw trainingscomplex in gebruik. De accommodatie op Sportpark Vierhoeven deed tevens dienst als opleidingscentrum. Aan het begin van een nieuw seizoen week RBC vaak uit naar het terrein van Boer Mies in Rucphen, zodat de velden op Vierhoeven meer tijd kregen om te herstellen. Vanaf november 2005 beschikte het complex over een kunstgrasveld, waardoor er het hele jaar door getraind kon worden aan de Nispenseweg. In de zomer van 2009 verkocht RBC het terrein aan de gemeente Roosendaal en moesten het eerste en tweede elftal uitwijken naar Sportpark Rozenoord in Bergen op Zoom. De jeugdopleiding verhuisde naar Sportpark Meilust, eveneens in Bergen op Zoom. Voorafgaand aan het seizoen 2010/2011 werd kunstgras aangelegd in het MariFlex Stadion. Sindsdien trainde het eerste elftal in het stadion. Na de doorstart werd het eerste jaar getraind op de velden van vv Moerstraten. Vanaf medio 2013 kon RBC weer terecht in het stadion, waar wederom kunstgras is aangelegd.